Okružni sud u Doboju, na sjednici vijeća dana 10.01.2025. godine, donio je presudu kojom je Džemala Jukana, sin Idriza, iz Gračanice, optuženog za ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 142. stav (1) Krivičnog zakona Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije oslobodio optužbe.

Troškovi krivičnog postupka kao i nužni izdaci optuženog i nužni izdaci i nagrada branioca, padaju na teret budžetskih sredstava.

Oštećeni S.L. i D.R. upućeni su da imovinskopravni zahtjev ostvaruju u parničnom postupku.

Optuženom je na teret stavljeno da je u vrijeme oružanog sukoba u Bosni i Hercegovini između organizovanih oružanih snaga Vojske Republike Srpske s jedne strane, te Armije Bosne i Hercegovine i Hrvatskog Vijeća Odbrane s druge strane, suprotno pravilima Međunarodnog prava, kršeći odredbu člana 3. stav 1. tačka a) IV Ženevske konvencije o zaštiti građanskih lica za vrijeme rata ili oružanog sukoba od 12. avgusta 1949. godine i odredbi člana 13. stav (2) u vezi sa članom 4. stav (1) i (2) tačka a) Dopunskog protokola uz Ženevske konvencije od 12. avgusta 1949. godine o zaštiti žrtava nemeđunarodnih oružanih sukoba od 08. juna 1977. godine (Protokol II), kao pripadnik Armije BiH u svojstvu komadanta 221. Brdske brigade (111.bbr) Gračanica, koja se nalazila u sastavu 22. Divizije KoV, 2. Korpusa Armije BiH, dana 10.08.1995. godine, naredio artiljerijskom vodu koji mu je bio potčinjen, lociran na području Lendići-Stjepan Polje, opština Gračanica, da iz protivavionskog mitraljeza (PAM) kalibra 14,5 mm dejstvuje na rejon Travnjaka u Boljaniću, opština Doboj, po čijoj naredbi je trebalo da se gađaju kolone autobusa koje se kreću iz Doboja prema Ozrenu, a kolone koje se kreću sa Ozrena prema Doboju da se ne gađaju, pa su njegovi podređeni iz navedenog oružja-oruđa ispalili više projektila sa položaja Armije BiH, kojima je pogođen civilni autobus koji je saobraćao regionalnim putem na relaciji Doboj-Petrovo, a u kojem su se nalazili civili, prilikom čega je u autobusu od ispaljenih projektila smrtno stradala civilna osoba S.P. te istog dana sa istih položaja Armije BiH, takođe iz oružja PAM kalibra 14,5 mm ispalili više projektila po mjestu Boljanić, zaseok Potoci, gdje se nalazilo civilno stanovništvo, od kojih je jedan projektil pogodio oštećenu C.R. na pragu njene porodične kuće, koja je od zadobijenih povreda preminula na licu mjesta,

dakle, da je za vrijeme oružanog sukoba, kršeći pravila međunarodnog prava naredio upotrebu oružja protiv civilnog stanovništva, posljedicom čega su smrtno stradale dvije civilne osobe,

čime bi učinio krivično djelo ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 142. stav (1) Krivičnog zakona SFRJ.

Predsjednica vijeća je ukratko iznijela razloge zašto je sud donio ovakvu odluku: „Ovo vijeće je nakon razmatranja svih provedenih dokaza, kako od strane optužbe, tako i od strane odbrane došlo do zaključka donoseći ovakvu odluku s obzirom da je predmetnom optužnicom optuženom stavljeno na teret da je za vrijeme oružanog sukoba u BiH kao komandant 221. brdske brigade Gračanica dana 10.08.1995. godine naredio artiljerijskom vodu koji mu je bio potčinjen po čijoj naredbi je trebalo da se gađaju kolone autobusa koji se kreću iz Doboja prema Ozrenu, iz kojih je ispaljeno više artiljerijskih projektila kako je navedeno u optužnom aktu koji su pali na području Petrova i Boljanića usljed kojih su stradali civili i to S.P. i C.R. Optuženom je dakle stavljeno na teret da je izdao naredbu artiljerijskom vodu da se izvrši napad i to na način da je naređeno da se iz PAM-a kalibra 14,5 mm dejstvuje na području koje je navedeno u optužnom aktu i da se izvrši napad na civilno stanovništvo. Tačno je da su tog dana civili i to S.P. i C.R. što proizilazi iz iskaza svjedoka smrtno stradalih, iz iskaza svjedoka oštećenih i materijalne dokumentacije. Prema ocjeni vijeća, svi dokazi koji su izvedeni na glavnom pretresu nisu dovoljni za utvrđenje van razumne sumnje da postoje sve pravno relevantne činjenice koje su navedene u činjeničnom opisu krivičnog djela iz kojih proizilaze zakonski elementi bića krivičnog djela, a na osnovu kojih se može utvrditi krivična odgovornost optuženog Džemal Jukana i s toga je na osnovu člana 298. tačka v) Zakona o krivičnom postupku Republike Srpske vijeće donijelo presudu kojom se optuženi oslobađa od optužbe. Optuženom je stavljeno na teret komandna odgovornost, a vijeće smatra da je komandna odgovornost kao jedan od oblika krivične odgovornosti postojala u vrijeme izvršenja krivičnog djela koje je sastavni dio međunarodnog običajnog prava i da je takav oblik odgovornosti bio primjenjiv u konkretnom slučaju, međutim vijeće smatra da svi dokazi tužilaštva koji se tiču u cilju dokazivanja krivice optuženog na osnovu komandne odgovornosti kao i svi drugi dokazi nisu mogli dovesti ovo vijeće do zaključka da je optuženi Džemal Jukan počinio navedeno krivično djelo. Vijeće je došlo do zaključka da svi dokazi tužilaštva koji su izvedeni na glavnom pretresu, da nije dokazano da je optuženi izdao naredbu, odnosno nije utvrđeno da se dnevni borbeni izvještaj - dokaz tužilaštva, niti vanredni operativni izvještaj za dan 10.08.1995. godine odnosio na realizaciju naredbe kako se optuženom stavlja na teret, a sve će biti obrazloženo u odluci suda. Ovo je kratko obrazloženje, a svi dokazi koji su izvedeni tokom postupka koje će sud cijeniti pojedinačno i u vezi sa ostalim dokazima i na osnovu takve ocjene da izvede zaključak da li je neka činjenica dokazana.“